Από έναν άντρα σε μια γυναίκα:
*Ενισχύεται το αίσθημα του άντρα ως παρόχου αγαθών στη γυναίκα όταν αυτή φορέσει το κόσμημα που δέχτηκε ως δώρο από εκείνον. Ενισχύεται ο ανδρισμός του αφού είναι ικανός να ανταποκριθεί σε κάτι τόσο πολύτιμο. Είναι μια ξεκάθαρη δήλωση ότι μπορεί να παρέχει αγαθά ακόμα και πέρα από τα αναγκαία. Και η γυναίκα είναι το επίκεντρο του ενδιαφέροντός του καθώς είναι το δώρο του τονίζει την ομορφιά της και τη στολίζει.
*Ο άντρας εκδηλώνει την κτητικότητα του αφού αυτή δεν είναι μια οποιαδήποτε γυναίκα αλλά η δική του γυναίκα. Ακόμα κι αν η γυναίκα δεν αποτελεί κτήμα του όμως γι’ αυτόν είναι ό, τι πολυτιμότερο έχει. Και η γυναίκα φορώντας το κόσμημα αποδέχεται ότι του ανήκει, όχι σωματικά μόνο αλλά κυρίως ψυχικά. Και αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι πρόκειται για ένα αντικείμενο όχι απαραίτητο αλλά με προαιρετική χρήση: η γυναίκα το φοράει επειδή το θέλει και αποδέχεται το δώρο, άρα ανταποκρίνεται στα συναισθήματα του άντρα.
*Επίσης το κόσμημα δεν περνάει απαρατήρητο, όπως συνήθως οτιδήποτε άλλο φοράμε, ο άντρας όταν κάνει δώρο ένα κόσμημα θέλει να το παρατηρήσουν οι άλλοι και ξέρει ότι αυτό θα συμβεί.
*Ένα κόσμημα είναι πάνω στην επιδερμίδα της γυναίκας η οποία είναι το αντικείμενο του πόθου του άντρα. Μέσα από το κόσμημα νοερά ο άντρας την αγγίζει τη γυναίκα κάθε ώρα: Ένα κολιέ χαϊδεύει το μπούστο της και ακούει τους χτύπους της καρδιάς της, το βραχιόλι την κρατά από το χέρι ενώ τα σκουλαρίκια ψιθυρίζουν στα αυτιά της λόγια αγάπης ολημερίς.
Από μια γυναίκα σε έναν άντρα:
*Η γυναίκα αντίθετα από τον άντρα θα κάνει αυτό το δώρο επειδή το θέλει ενώ ο άντρας πολλές φορές παρασύρεται από τις συνήθεις τακτικές και τα «πρέπει» της κοινωνίας ή τα «θέλω» της γυναίκας.
*Και η γυναίκα θέλει να περιβάλλει τον άντρα με κάτι που προέρχεται από αυτήν και θα το διαλέξει με πολλή αγάπη.
* Η γυναίκα συνδυάζει το χρυσό ως δώρο με ένα αντικείμενο πιο χρηστικό όπως είναι ένα μπρελόκ ή κομπολόι από πολύτιμο μέταλλο κι όχι τόσο ένα κόσμημα κυρίως όταν ο άντρας δε φοράει κοσμήματα.
*Για τη γυναίκα είναι πολύ σημαντική η επιλογή του αντικειμένου και μπορεί να πάρει αρκετό χρόνο για να αποφασίσει σε αντίθεση με τον άντρα που είναι καλυμμένος ως προς την επιλογή του απλά παίρνοντας τη γνώμη του πωλητή.
*Οι γυναίκες παραδέχονται πως ένα κόσμημα πολύ συχνά φέρνει στο νου τους τον άντρα που το δώρισε, την ώρα που θα το φορέσουν ή την ώρα που θα πάει σε αυτό το βλέμμα τους. Με αυτήν την προσμονή και η γυναίκα δωρίζει χρυσό στον άντρα για να του θυμίζει την ύπαρξή της στη ζωή του ανά πάσα στιγμή.
*Η γυναίκα ακόμα κι αν αδυνατεί να καλύψει το ποσό για να πληρώσει το δώρο είναι σε θέση να στερηθεί εκείνη κάποια πράγματα προκειμένου να το προσφέρει στον αγαπημένο της.
*Το δώρο της γυναίκας προς τον άντρα είναι πέρα για πέρα φορτισμένο με την αγάπη της και μακριά από άλλους σκοπούς.
*Για τη γυναίκα όταν δωρίζει χρυσό αλλά κι όταν δέχεται η αξία πηγάζει από την προσπάθεια επιλογής και της σκέψης που επικεντρώθηκε γύρω από αυτό κι όχι από την χρηματική του αξία (φυσικά όταν υπάρχει σχέση πραγματικής αγάπης).
Από γονέα ή παππούδες σε παιδί:
Ο γονέας συνηθίζει να αφήνει στο παιδί του ένα κόσμημα που έχει στην κατοχή του που συνήθως είναι οικογενειακό κειμήλιο. Αλλά η πραγματικότητα είναι πως συνήθως αυτά τα κειμήλια είναι καταδικασμένα να παραμείνουν στο συρτάρι γιατί δεν συμβαδίζουν είτε με την εποχή είτε με τα γούστα του παιδιού.
Πολλές φορές όμως επιβάλλεται ο γονέας να δωρίζει στο παιδί του ένα καινούργιο κόσμημα ως συμβολισμός στην καινούργια αρχή που κάνει στη ζωή του, είτε γιατί πέρασε στο πανεπιστήμιο, είτε επειδή ενηλικιώθηκε, είτε θέλει να δει το δώρο του φορεμένο πάνω στο παιδί.
Για τον κουμπάρο:
Ο κουμπάρος είναι ένα πρόσωπο ξεχωριστό για τον καθένα, είτε πρόκειται να παραβρεθεί στο μυστήριο του γάμου είτε της βαπτίσεως.Είναι συνήθως ένα πολύ κοντινό πρόσωπο, ένας πολύ καλός φίλος ή πολλές φορές συγγενής. Είναι ένα πρόσωπο που το επιλέξαμε για να του αναθέσουμε αυτήν την ιερή αποστολή κι αυτός με τη σειρά του αποδέχτηκε την πρότασή μας γιατί σημαίνει κάτι και για αυτόν η μεταξύ μας σχέση. Το πρώτο δώρο που επιλέγει ένα ζευγάρι για τον κουμπάρο συνηθίζεται να είναι χρυσό γιατί συμβολίζει την αφθαρσία και την αιωνιότητα, αξίες που εύχονται ότι θα διέπουν και τη σχέση τους με τον κουμπάρο.
Για τη νύφη ή τον γαμπρό:
Μπορεί πλέον να μην ισχύει το έθιμο της προίκας για τις κοπέλες όμως παραδοσιακά ακόμα χρυσώνουν το ζευγάρι που αρραβωνιάζετε ή παντρεύεται.
Είναι το χρυσό κόσμημα που θα φορέσουν στη νύφη τα άτομα της οικογένειας του γαμπρού (παππούδες, γονείς, αδέλφια) καθώς επίσης και τα κοσμήματα που θα προσφέρουν στο γαμπρό η οικογένεια της νύφης.
Σε πολλούς παραδοσιακούς γάμους κυρίως σε χωριά εξακολουθούν να στολίζουν την νύφη με χρήματα ή χρυσό την ώρα του γλεντιού μετά τον γάμο.
Κι εδώ ο χρυσός προσφέρεται για να στεριώσει ο γάμος και να παραμείνει άφθαρτος κι αιώνιος.
Για να καλύψουμε μια υποχρέωση:
*Το χρυσό που δίνεται ως υποχρέωση συνήθως δεν έχει τόσο συμβολικό χαρακτήρα, δεν έχει στόχο να επικοινωνήσει αισθήματα μεταξύ του δωρητή και του αποδέκτη. Επιλέγεται καθαρά με κριτήριο την χρηματική τους αξία κι όχι τον συμβολισμό τους.
Γενικά:
*Ο χρυσός, το άφθαρτο αυτό υλικό, ως δώρο συμβολίζει την αιωνιότητα της σχέσης, όποιου είδους κι αν είναι αυτή, μεταξύ του δωρητή και του αποδέκτη, καθώς επίσης και την αξία που δίνει κάποιος στην σχέση αυτή.
*Σε ορισμένες περιστάσεις είθισται να δωρίζεται ο χρυσός κατά έθιμο, όπως βάφτιση, γάμος, χρύσωμα σε νεογέννητο κλπ. Η μόνη διαφοροποίηση είναι ως προς την αξία που επιλέγει κάποιος – όσο πιο κοντινό το πρόσωπο τόσο μεγαλύτερης αξίας είναι το δώρο. Κι όταν αυτό προέρχεται από γιαγιά ή παππού τότε έχει την ιδιαίτερη σημασία του αναμνηστικού που θα το έχει ο αποδέκτης για πάντα αλλά κι ως ένα μικρό αποταμιευτικό κεφάλαιο.
*Ο χρυσός είναι ένα ευέλικτο δώρο που ακόμα και μετά από χρήση ετών μπορεί κάποιος να το ανταλλάξει με χρήμα ή να το αντικαταστήσει με άλλο, κάτι που δεν ισχύει για κανένα άλλο καταναλωτικό αγαθό που δίνεται ως δώρο.